نکته‌ی بی نهایت مهمی وجود دارد که امیدواریم به آن توجه بیشتری شود.
ما دو نوع احساسات و عواطف داریم؛
۱-احساسات و عواطف محصول حس، هوش و تخیل که در هشت سال اول زندگی آن را می سازیم.
۲-احساسات و عواطف محصول عقل! که قرار است بعد از بیست سالگی (با امید ساخته شدن عقل در ما) ، تشکیل شود و جایگزین احساسات اولیه شود.
حال مختصات شادی بالغانه چگونه است؟
شادی دو حالت اصلی دارد؛
۱-کودکانه یا والدانه است
۲-بالغانه است.
همه اولی را داریم که برای شروع و تمرین بد نیست اما نباید در آن بمانیم. دوست داشتن و شادی کردن عقلانی و بالغانه یعنی واقع بینی و مسوولیت پذیری. یعنی پراگماتیست اندیشیدن؛ برنده برنده و ارزیابی ضرر و فایده برای لذت بردن و دوست داشتن!
به عنوان مثال
یه نفر هروئین و شیشه می کشد تا شاد باشد و تفریح کند؛ “کودکانه”
یک نفر قمه می زند و روزه می گیرد؛ “والدانه”
یک نفر ورزش می کند یا فیلم و سریال خوب، مفید و هدفمند می بیند؛ “بالغانه”

باید در نظر داشت که رفتارهای “والد”انه دو نوعند که هر دو هم در جامعه‌ی خاص ما نسبت به رفتارهای “کودک”انه تایید جمعی بیشتری میگیرند لذا فرد نه تنها لزومی نمی بیند تا آن ها را تعدیل، تصحیح و مهار کند بلکه یاد می گیرد برای مقبول افتادن نزد والدین خود، اولیا مدرسه و جامعه، بودن آن ها را بسط بدهد و تقویت کند.
رفتارهای “والد”انه:
۱-والد حمایتگر؛ تمام مراقبت ها، حمایت ها، توجه و گذشت کردن های مادرانه.
۲-والد منتقد؛ تمام بکن و نکن ها، باید و نبایدهای قانونی، عرفی، مذهبی و اخلاقی. تمام امر و نهی‌های پدرانه.
پس یکی از دلایلی که ما در کنترل و یا بهتر است بگوییم مدیریت “والد” ضعف داریم، این است که در طول زندگی مدام بابت رفتارهای “والد”انه توجه و امتیاز گرفتیم. برخلاف رفتارهای “کودک”انه که مدام باید سرکوبشان می کردیم.
پس اغلب مردم نرمال ایرانی یک “والد” خیلی بزرگ و عمیق و یک “کودک” کوچک و سطحی دارند.
برای مدیریت بهتر “والد”؛
۱-“بالغ” را رشد دهیم.
۲-کارت های امتیازی “والد” در جامعه را نادیده بگیریم.
۳-تمام باورهای نامعقول “والد” را که متعصبانه و غیرواقع‌بینانه‌اند خرافه‌زدایی نموده و با باورهای معقول و مفید جایگزین کنیم.
۴-فشارهای روانی “والد” که محرک ما برای رفتارهای “والد”انه اند با عبارت تاکیدی طلایی “به من ربطی ندارد” آرام و بی‌اثر کنیم.
۵-زندگی‌مان را با انواع کارهای خوب و مفید و سالم و شاد “کودک” تحت مدیریت “بالغ” پر کنیم .
به امید آنکه فضا برای ظهور و بروز “والد” کمال‌پرستِ مداخله گرِ فضولِ دارای رسالتِ حمایت و اصلاح تمام بشریت, محدود و تنگ گردد.
سپاس
احسان رضاپور لرکی??✌️