نقطه شروع
اصل مهم و اولیه و اساسی در فرزند پروری این است که به شدت یقین کنیم هیچ چیز از آن نمی دانیم و به صرف گذران کودکی خود و دیدن کودکان و والدین و روابط آن ها، بر این علم بسیار دقیق و ظریف، دانا نمی شویم!
نکته بی نهایت مهم دیگر این است که درصد بسیار زیادی از تعلیم و تربیت کودک، به واسطه‌ی مشاهده کلام و نگاه و رفتار والدین و دیگرانِ مهم است. پس به احتمال قوی حجم زیادی از تربیت کودک، از طریق تربیت شدن والدین است؛ به این ترتیب که باورهای خود را راستی آزمایی و اصلاح کنند، خطاهای رفتاری و عادات اشتباه خود را کشف و درمان نمایند.
یعنی پدر و مادر پیش از اقدام به فرزندآوری “و حتی پیش از ازدواج” با مطالعه‌ی کتب علمی، عقلی، واقع‌بینانه در زمینه‌ی سلامت روان و بخصوص عزت نفس و مهارت های زندگی، حالِ خود را خوب و کوک نمایند و در مجموع در مسیر سلامت جسم و روان زندگی کنند.
کودک با دیدن رفتارهای درست آن ها، به خوبی تربیت می شود.
نکته‌ی دیگر این است کتاب های علمی،عقلی و واقع بینانه در زمینه‌ی مراحل رشد و تربیت کودک را مطالعه کنند تا با حرکات و تغییرات طبیعی کودک در سنین مختلف آشنا باشند و بتوانند تفاوت بین رفتار سالم و بیمارگونه را متوجه شده و رفتار مناسبی در مواجهه با کودک داشته باشند.
در این زمینه مفیدترین منبع آموزشی پکیج صوتی و مکتوب شده‌ی آن پرورش، تعلیم و تربیت کودکان از جناب دکتر هولاکویی است.
آیا همه باید فرزند داشته باشند؟
سازمان ازدواج “به صورت تک همسری متعهدانه‌ی موجود” برای دو منظور تشکیل شد:
۱- ایجاد و تربیت نیروی کار “یا همان فرزند”
۲- نظم دهی در زمینه‌ی ارتباط جنسی.
اگر قرار است فرزندی در کار نباشد، با توجه به مسوولیت های قانونی سنگین، حواشی مالی، عاطفی و اجتماعی ازدواج،
در انجام آن بهتر است هزینه-فایده کرد.
احسان رضاپور لرکی
جهت مطاله بیشتر: سراب نخبه پروری
- Tags: فرزند پروری
